Odpowiedzialna adopcja 1

Osoby zajmujące sie adopcją kotów w Warszawie, pragną znaleźć dla nich najbardziej odopowiednich opiekunów. Odpowiedzialny opiekun to taki, który traktuje kota jak członka rodziny, któremu zapewnia stabilny dom i który dostosowuje swoje życie tak aby i jemu i zwierzakowi było dobrze.

W twoje życie wkracza nowy członek rodziny- kot. Chcesz aby jak najdłużej cieszył się dobrym zdrowiem i był szczęśliwy. Ale czy na pewno myślisz o dobru swojego podopiecznego czy o własnym? Zwierzak nie jest zabawką, zachcianką, przytulanką, jest czującą istota, która ma inne zasady życiowe niż my ale czuje i chce być szczęśliwy.

Dlatego decyzję o adopcji zwierzaka należy podejmować odpowiedzialnie tak aby powstała relacja win-win - nam jest dobrze ze zwierzakiem i jemu z nami.

Aby adopcja kota okazała się korzystna dla każdego należy przemyśleć ważne zagadnienia, które omówię w dalszych częściach tego artykułu:

1. zwierzaka przyjmujemy do domu na okres do 20 lat

2. odpowiedzialna adopcja oznacza przystosowanie domu tak aby zapewnić kotu bezpieczeństwo

3. zapewnienie kotu możliwości bezpiecznego transportu

4. zaplanowanie pobytu kota w czasie naszego wyjazdu na wakacje

5. planowanie na wypadek przyjścia na świat dziecka

6. zaplanowanie budżetu rodzinnego z uwzględnieniem karmy, żwirku i opieki lekarskiej naszego kota

Niektóre osoby adoptujące kota nie zastanawiają się ile lat żyje kot i nie planują życia na tak długo. Zwierzak będzie naszym przyjacielem, członkiem rodziny i potrzebuje stabilnego domu do końca swojego naturalnego życia. Zwierzak potrzebuje stabilizacji bez zagrożenia, że zostanie wyrzucony na stare lata bo: musimy wyjechać, dziecko się urodziło, zmieniamy prace na wymagającą wyjazdów itp. Barbarzyństwem jest wyrzucanie starszego, 10-letniego kota, który zawsze był w domu i nie umie żyć samodzielnie.

Dlatego ważne jest aby tak dostosować swoje życie aby zapewnić stabilność przez kilkanaście lat - tak kilkanaście! Kot żyje przeciętnie ok. 15 lat, a przy dobrych warunkach powinien dożyć do 18-20 lat.

Czasem widzimy, że koty wolno żyjące żyją znacznie krócej. Widujemy je kilka lat a potem znikają. Miasto nie jest przyjaznym miejscem dla kotów, na które czyha tu wiele niebezpieczeństw, chorób, wypadków. Dlatego kot na dworze żyje ok. 4 lat.

W domu, pod opieką człowieka, kot może osiągnąć właściwą dla swojego gatunku długość życia. Aby mu to zapewnić ważne są systematyczne szczepienia, kontrole lekarskie, sterylizacja/kastracja.

Dlatego zanim zdecydujesz się na adopcję kota zastanów się czy zapewnisz mu stabilizację przez następne kilkanaście lat. Jeśli nie, nie decyduj się na zwierzaka. Jedynym wyborem, poza pluszakiem, może być chomik, który żyje krócej.

Kot jest w stanie wejść wszędzie. Brak obojczyków pozwala mu skakać na wysokość znacznie przekraczającą jego ciało. Kot nie ma ani klaustrofobii ani lęku wysokości, przeciwnie jest ciekawski i wszędzie zagląda. Podstawową sprawą jeśli chodzi o bezpieczeństwo jest zabezpieczenie okna siatka. Unikniesz, dzięki temu, ciągłego denerwowania się i czuwania czy twój kot nie zbliża się do okna lub krawędzi balkonu.

Decydując sie na adopcję kota ważne jest aby pochować walające się po domu kable, które mogą być dla kota zagrożeniem. Warto wiedzieć, że niektóre rośliny doniczkowe, są dla kota trujące. Dlatego należy je ustawić poza zasięgiem kota.

Niebezpiecznym miejscem dla kota jest kuchnia, szczególnie kuchenka gazowa lub elektryczna. Aby uniknąć niebezpieczeństwa poparzenia ważne jest aby tak zabezpieczyć kuchnię aby kot nie miał możliwości wejścia na kuchenkę. Dobrym rozwiązaniem jest kuchenka indukcyjna, która bardzo szybko stygnie po zdjęciu z niej garnka.

Drugim niebezpiecznym miejscem jest łazienka. Otwarty sedes stwarza niebezpieczeństwo utopienia, szczególnie dla kociaka. Jeśli nie masz zwyczaju zamykania sedesu, pomyśl że istnieje przesąd iż z wodą odpływają pieniądze.

Bardzo duże zagrożenie stanowi pralka. Wiele osób ma zwyczaj przechowywać w pralce brudne rzeczy do prania. Przed włączeniem pralki koniecznie sprawdź czy nie ma tam kota. Koty lubią takie zaciszne miejsca i niestety wypadki śmierci kota we włączonej pralce sa częste.

Mieszkając z puchatym przyjacielem chciałbyś mieć mieszkanie bez sierści na ubraniach i meblach. Jak to osiągnąć aby i kot i ludzie byli zadowoleni?

Dbałość o sierść kota przyniesie korzyści zarówno naszemu kotu jak i nam dlatego warto to robić systematycznie. Szczególnie ważne jest dbanie o sierść kotów długowłosych. 
Pomyśl o chwili relaksu z kotem na kolanach, który mruczy w czasie szczotkowania.

Najpierw jednak trzeba kota  przyzwyczaić do szczotkownia sierści bo nie każdy kot jest od razu przekonany o dobrodziejstwach szczotkowania.
Zaczynamy od położenia grzebienia obok kota tak aby przyzwyczaił się do widoku tego urządzenia. Potem łagodnie czeszemy kota drugą stroną grzebienia, głaszczemy, drapiemy kota ręką. Gdy nasz pupil uzna te zabiegi za pieszczoty zaczynamy go systematycznie czesać. Nasze starania zaowocują pięknym futrem u kota i brakiem sierści na meblach i ubraniach.
Koty długowłose trzeba czesać a nie kąpać.
Systematyczne czesanie pozwoli uniknąć skołtunienia u kotów długowłosych. Wyczesywanie lub wycinanie kołtunów jest dla kota bolesne i będzie kojarzył czesanie z bólem. Dlatego w przypadku problemów z sierścią trzeba zabrać kota do kociego fryzjera, który fachowo usunie kołtuny.
Dbając o sierść kota, szczególnie długowłosego, oszczędzamy pieniądze. Zaniedbanie sierści kota będzie wymagało strzyżenia i usuwania kołtunów pod narkozą. Czasem trwa to długo.